กฎหมาย ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

       มาตรา ๙๓๒  ตั๋วแลกเงินฉบับใดเขียนสั่งให้ใช้เงินในกำหนดระยะเวลาอย่างใดอย่างหนึ่งนับแต่วันที่ลงในตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินนั้น แต่หากมิได้ลงวันไว้ก็ดี หรือตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินฉบับใดสั่งให้ใช้เงินในกำหนดระยะเวลาอย่างใดอย่างหนึ่งนับแต่ได้เห็น แต่หากคำรับรองตั๋วนั้นมิได้ลงวันไว้ก็ดีตั๋วแลกเงินเช่นว่ามานี้ ท่านว่าตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินไว้ในครอบครอง โดยฐานเป็นผู้รับเงิน หรือเป็นผู้รับสลักหลัง ถ้าและเป็นตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินสั่งจ่ายให้แก่ผู้ถือๆ ก็นับว่าเป็นผู้ทรงเหมือนกัน'>ผู้ทรงจะจดวันออกตั๋วหรือวันรับรองลงตามที่แท้จริงก็ได้ แล้วพึงให้ใช้เงินตามนั้น
        อนึ่ง ท่านบัญญัติไว้ว่า ในกรณีที่ตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินไว้ในครอบครอง โดยฐานเป็นผู้รับเงิน หรือเป็นผู้รับสลักหลัง ถ้าและเป็นตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินสั่งจ่ายให้แก่ผู้ถือๆ ก็นับว่าเป็นผู้ทรงเหมือนกัน'>ผู้ทรงทำการโดยสุจริตแต่ลงวันคลาดเคลื่อนไปด้วยสำคัญผิด และในกรณีลงวันผิดทุกสถาน หากว่าในภายหลังตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินนั้นตกไปยังมือตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินไว้ในครอบครอง โดยฐานเป็นผู้รับเงิน หรือเป็นผู้รับสลักหลัง ถ้าและเป็นตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินสั่งจ่ายให้แก่ผู้ถือๆ ก็นับว่าเป็นผู้ทรงเหมือนกัน'>ผู้ทรงโดยชอบด้วยกฎหมายแล้ว ตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินจะเสียไปเพราะเหตุนั้นก็หาไม่ ท่านให้คงเป็นตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินที่ใช้ได้ และพึงใช้เงินกันเสมือนดั่งว่าวันที่ได้จดลงนั้นเป็นวันที่ถูกต้องแท้จริง